Leopold Leichtfried to postać, która zapisała się na kartach polskiej historii. Urodził się w 1870 roku w Jarosławiu, a swoje życie zakończył w tym samym mieście w 1936 roku. Był on nie tylko legionista, ale także pełnił ważną rolę jako starszy asesor Polskich Kolei Państwowych.
Jego działalność w legii oraz zaangażowanie w rozwój kolejnictwa państwowego stanowią istotny wkład w historię Polski, którą warto pamiętać.
Życiorys
Leopold Leichfried był osobą, której działalność zyskała na znaczeniu przed I wojną światową, kiedy to aktywnie uczestniczył w strzeleckich drużynach sokolich. Jako wykwalifikowany instruktor kampanii strzeleckiej, we wrześniu 1914 roku wyruszył z Jarosławia pod dowództwem kapitana Dobrzańskiego, biorąc udział w ważnych działaniach wojennych na froncie karpackim.
W 1917 roku wstąpił do jedenastoosobowego Wydziału Ścisłego Polskiej Organizacji Narodowej, który w tym czasie powstał w Jarosławiu. Jego głównym zadaniem było wspieranie dezercji Polaków wcielonych do armii austro-węgierskiej, poprzez dostarczanie im niezbędnych dokumentów, odzieży oraz udzielanie schronienia. Jego działalność była niezwykle ryzykowna i narażała go na represje ze strony austriackich władz, ale nie zrażało to Leichfrieda, który nieustannie starał się wzbudzać w swoim otoczeniu ducha patriotyzmu.
W lutym 1918 roku zorganizował strajk kolejarzy, w trakcie którego manifestował swoje przywiązanie do państwa polskiego. W odpowiedzi na to działanie zasłużył na karę przeniesienia do służby w Tyrolu. Jednak nawet w trudnych warunkach, lepiej niż ktokolwiek inny wiedział, jak ważna jest pomoc innym. Wspierał legionistów internowanych w Żurawicy oraz Marmarosz-Sziget, ułatwiając im ucieczkę poprzez dostarczanie zakupionej z własnych funduszy cywilnej odzieży i prowity.
W nocy z 31 października na 1 listopada 1918 roku, uczestniczył jako członek Komitetu Rządu Polskiego na powiat jarosławski w przełomowych wydarzeniach, które miały miejsce tuż przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości. Po tych wszystkich zawirowaniach, aż do zakończenia wojny polsko-bolszewickiej w 1920 roku, Leichfried zaangażował się w organizację kadr dla Wojska Polskiego.
W latach 1920–1926 sprawował funkcję członka zarządu Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Jarosławiu, a do 1935 roku pełnił rolę zastępcy prezesa Związku Strzeleckiego. Był nie tylko żołnierzem, ale przede wszystkim bardzo aktywnym działaczem społecznym, a w latach 1918–1935 zasiadał także w radzie miejskiej. Ponadto, angażował się w działania wielu różnych organizacji i stowarzyszeń, jednocześnie pracując zawodowo jako kierownik administracyjny „Gazety Jarosławskiej”.
Literatura
W kontekście literatury, na szczególną uwagę zasługuje przypomnienie o śp. Leopoldzie Leichfriedzie. Był on autorem, którego prace pozostawiły ślad w dziejach lokalnej prasy.
- Warto wspomnieć o artykule opublikowanym w „Gazecie Jarosławskiej” w 1936 roku,
- oraz o jego twórczości zawartej w „Tygodniku Jarosławskim” z 1926 roku.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Jakub Więczkowicz | Karol Bartoszewski | Mirosław Karapyta | Andrzej Mazurkiewicz (polityk) | Rafał Magryś | Karol Groman | Władysław Jahl (poseł) | Jan Kułaj | Jan Kamiński (1922–2016) | Marian Szydłowski | Jan Szelnog | Tadeusz Uhma | Tomasz Kulesza | Antoni Piątkowski (urzędnik) | Aleksander Onyszkiewicz | Jan Juśkiewicz | Jerzy Matusz | Anna Schmidt | Andrzej Wyczawski | Wawrzyniec BłaskowiczOceń: Leopold Leichfried