Jan Kamiński, urodzony 1 stycznia 1922 roku w Jarosławiu, to postać, która pozostawiła trwały ślad w historii Polski.
Zmarł 3 stycznia 2016 roku w Warszawie. Był on nie tylko spółdzielcem, ale również działaczem politycznym, który wysługiwał się społeczeństwu jako poseł na Sejm PRL w trzech kadencjach: VI, VII oraz VIII.
W swojej karierze, Jan Kamiński pełnił funkcje ministra bez teki oraz ministra w latach 1976-1980, co pokazuje jego ważność w strukturach rządowych tamtego okresu.
Życiorys
Jan Kamiński, syn Władysława i Anieli, miał burzliwe i bogate życie. W latach 1944–1945 służył w Wojsku Polskim, biorąc udział w tragicznych wydarzeniach II wojny światowej. W 1948 roku rozpoczął swoją działalność polityczną, wstępując w szeregi Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W tej samej dekadzie ukończył Wyższą Szkołę Gospodarstwa Wiejskiego w Łodzi, co otworzyło przed nim nowe perspektywy.
Jako działacz spółdzielczy, Kamiński zdobył znaczące doświadczenie. Od 1948 do 1951 roku pracował w Centrali Rolniczej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”, a od 1951 do 1956 był zastępcą dyrektora, a następnie dyrektorem Centralnego Zarządu Polskich Zakładów Zbożowych. W kolejnych latach, do 1957 roku, pełnił funkcję dyrektora departamentu w Ministerstwie Skupu.
W latach 1957–1965 działał jako naczelny dyrektor Centralnego Zarządu Przemysłu Młynarskiego, a później jako dyrektor Centrali Przemysłu Zbożowo-Młynarskiego PZZ. Od 1965 do 1969 roku był wiceprezesem „Samopomocy Chłopskiej”. W 1969 roku objął stanowisko w resorcie przemysłu spożywczego i skupu, a od 1971 do 1988 pełnił rolę prezesa tej organizacji.
W krótkim okresie od stycznia do marca 1976 roku był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego i Usług. W latach 1976–1980 zasiadał na stanowisku ministra bez teki w rządach Piotra Jaroszewicza oraz Edwarda Babiucha, a od czerwca 1976 piastował funkcję prezesa Naczelnej Rady Spółdzielczości.
Kamiński aktywnie uczestniczył w życiu politycznym jako poseł na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji, obejmując funkcję w latach 1972–1985. Jako członek Komitetu Centralnego PZPR, który pełnił swoją rolę w latach 1975–1981 oraz 1986–1990, a także w Ogólnopolskim Komitecie Grunwaldzkim w latach 1986–1989, miał wpływ na kształtowanie polityki w kraju.
Śmierć
Jan Kamiński zmarł 3 stycznia 2016 roku. Jego ostatnia droga zakończyła się 12 stycznia, kiedy to odprawiono mszę w Kościele św. Antoniego. Po ceremonii został pochowany w Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w grobie rodzinnym umiejscowionym w kwaterze C16-1-1.
Odznaczenia
Jan Kamiński, przez lata działalności, zdobył liczne odznaczenia, które były wyrazem uznania dla jego osiągnięć i wkładu w rozwój kraju. W jego bogatym dorobku znalazły się:
- Order Sztandaru Pracy I klasy,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Złoty Krzyż Zasługi (1955),
- Srebrny Krzyż Zasługi (1952),
- Złota odznaka „Zasłużonemu w rozwoju województwa katowickiego” (1978).
Przypisy
- Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 27.11.2019 r.]
- Jan Kamiński. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 21.01.2016 r.]
- Do 3 kwietnia 1980 jako minister bez teki.
- Zasłużeni w rozwoju woj. katowickiego, „Trybuna Robotnicza”, nr 24, 30.01.1978 r., s. 2.
- M.P. z 1955 r. nr 89, poz. 1118.
- M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1082.
- a b Jan Kamiński. rejestry-notarialne.pl.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Marian Szydłowski | Julian Żmudziński | Edmund Rauch | Anna Huk | Juliusz Strisower | Jan Harlender | Adolf Dietzius | Janusz Szkutnik | Stanisław Sierankiewicz | Marcin Jarochowicz | Jan Kułaj | Władysław Jahl (poseł) | Karol Groman | Rafał Magryś | Andrzej Mazurkiewicz (polityk) | Mirosław Karapyta | Karol Bartoszewski | Jakub Więczkowicz | Leopold Leichfried | Jan SzelnogOceń: Jan Kamiński (1922–2016)