Władysław Jahl, żyjący w latach 1837–1925, to postać, która zajmuje ważne miejsce w historii Jarosławia. Urodził się 19 grudnia 1837 roku w tym pięknym mieście, a swoje życie zakończył 24 kwietnia 1925 roku, również w Jarosławiu.
Był wykształconym człowiekiem, posiadającym tytuł doktora praw, co świadczy o jego wysokiej wiedzy oraz profesjonalizmie. W społeczności lokalnej pełnił ważne role, będąc wiceburmistrzem Jarosławia. Jego działalność wykraczała jednak poza ramy lokalne.
Jahl był również posłem do Sejmu Krajowego Galicji oraz Rady Państwa w Wiedniu, co pokazuje jego zaangażowanie w sprawy publiczne i polityczne. Jego wkład w życie polityczne regionu oraz działalność jako samorządowiec miały istotny wpływ na rozwój społeczności, w której żył.
Życiorys
W latach 1889–1904 Władysław Jahl pełnił funkcję radnego Rady Miasta oraz wiceburmistrza Jarosławia. Jego wkład w rozwój miasta był istotny, gdyż w 1891 roku, na jego wniosek, Rada Miejska postanowiła nazwać główną ulicę prowadzącą na wschód 3 maja. Współpracując z Ferdynandem Pawlikowskim, przyczynił się do stabilizacji budżetu miejskiego, eliminując zaliczki oraz długi, które były nieściągalne.
W 1898 roku Jahl objął miejsce w komisji odpowiedzialnej za budowę gmachu Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Jarosławiu. Kolejnym jego sukcesem było zainicjowanie budowy szpitala powszechnego przy ulicy 3 maja w latach 1902-1903, który został uhonorowany imieniem cesarza Franciszka Józefa.
Doświadczenie zawodowe i polityczne Władysława Jahla znalazło swoje zwieńczenie w wyborze do Sejmu Krajowego, w którym zasiadał w latach 1895-1914, pełniąc rolę członka Wydziału Krajowego. W swoim czasie był posłem w Galicji VIII kadencji (1901-1907), IX kadencji (1908-1913) oraz X kadencji (1913-1914). Ponadto, był też wybrany do Rady Państwa w Wiedniu w latach 1891-1918, przynależąc do koła liberalnych demokratów.
Jahl aktywnie wspierał ideę niepodległości Polski, czego dowodem było jego poparcie dla rezolucji Koła Polskiego w 1917 roku. 22 października 1901 roku, otrzymał tytuł honorowego obywatela Jarosławia, razem z burmistrzem Dietziusem. Był także członkiem Komisji budowy Sokolni w latach 1907-1912, oraz radnym powiatu jarosławskiego w latach 1891-1906, gdzie sprawował funkcję wiceprzewodniczącego rady powiatu (1891-1897).
Po zakończeniu I wojny światowej, pełnił funkcję prezesa Polskiego Banku Przemysłowego w latach 1918-1921. W życiu prywatnym był żonaty ze Stanisławą Miączyńską, z którą doczekał się dwóch synów: Jarosława (1887-) i Władysława Adama (1886-1953).
Przypisy
- Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926 r., s. 18.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Jan Kułaj | Jan Kamiński (1922–2016) | Marian Szydłowski | Julian Żmudziński | Edmund Rauch | Anna Huk | Juliusz Strisower | Jan Harlender | Adolf Dietzius | Janusz Szkutnik | Karol Groman | Rafał Magryś | Andrzej Mazurkiewicz (polityk) | Mirosław Karapyta | Karol Bartoszewski | Jakub Więczkowicz | Leopold Leichfried | Jan Szelnog | Tadeusz Uhma | Tomasz KuleszaOceń: Władysław Jahl (poseł)