Michał Zieliński (1905–1972)

W młodości Zieliński rozpoczął swoją karierę wojskową. Od 1926 roku pełnił służbę jako zawodowy podoficer w Wojsku Polskim. Jego umiejętności muzyczne zaowocowały pracą w orkiestrze 3 pułku piechoty Legionów, której przewodził kapelmistrz porucznik Tadeusz Dawidowicz. W trakcie lata 1933 roku, podczas pobytu w Truskawcu, Dawidowicz zainspirował Zielińskiego do napisania piosenki żołnierskiej, co skutkowało powstaniem utworu „Serce w plecaku”.

W czasie II wojny światowej bronił swojego kraju, biorąc udział w kampanii wrześniowej oraz służąc jako żołnierz ludowego Wojska Polskiego. Jego twórczość artystyczna nie ograniczała się wyłącznie do muzyki, gdyż w 1944 roku stworzył i wystawił komedię muzyczną pt. "Partyzanci w niebie". Po wojnie, w 1945 roku, zajmował stanowisko starszego sierżanta w 53 pułku piechoty w Ostródzie, zanim pod koniec roku został zdemobilizowany i powrócił do rodzinnego Jarosławia.

W Jarosławiu Zieliński znalazł swoje powołanie jako wykładowca w Państwowej Szkole Muzycznej I stopnia im. Fryderyka Chopina, gdzie przekazywał swoją wiedzę i pasję kolejnym pokoleniom. Zmarł 14 listopada 1972 roku, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na Starym Cmentarzu w Jarosławiu.