Włodzimierz Konieczny


Włodzimierz Fryderyk Konieczny, który przyszedł na świat 26 lutego 1886 roku w Jarosławiu, był postacią niezwykle ważną w polskiej kulturze i sztuce. Jego działalność artystyczna obejmowała szereg dyscyplin, w tym rzeźbę, grafikę oraz poezję.

Niestety, jego życie zakończyło się tragiczną śmiercią 5 lipca 1916 roku podczas heroicznych zmagań w bitwie o Polską Górę na Wołyniu, gdzie pełnił funkcję porucznika Legionów Polskich.

Życiorys

Włodzimierz Konieczny był dzieckiem Marcina, który pracował w administracji Szkoły Politechnicznej w Lwowie. Swoje pierwsze kroki w edukacji stawiał w gimnazjach zlokalizowanych w Tarnowie i Lwowie, aby następnie kontynuować naukę w szkole handlowej w Lwowie. W tym okresie rozpoczął również naukę rysunku w Szkole Przemysłowej w Krakowie. Jednakże, jego nauka nie trwała długo, ponieważ w 1901 roku, pod wpływem Stanisława Witkiewicza (ojca), zdecydował się na kształcenie w Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem.

Następnie Konieczny podjął studia na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie zdobył wiedzę o sztuce rzeźby pod okiem Konstantego Laszczki oraz uczył się grafiki i malarstwa od Józefa Pankiewicza. Dzięki stypendium, miał okazję kontynuować swoje kształcenie podczas rocznego pobytu w Paryżu. Po powrocie do Krakowa, zaangażował się w organizację Warsztatów Krakowskich, współpracując z Wojciechem Jastrzębowskim.

Włodzimierz Konieczny zdobył rozgłos w krakowskim środowisku artystycznym, będąc członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. Przyjaźnił się ze znanymi postaciami kultury, takimi jak Stanisław Ignacy Witkiewicz i Stefan Żeromski. W 1923 roku, Żeromski zadedykował mu swoją pracę pt. „Snobizm i postęp”. Oprócz działalności artystycznej, Konieczny był również autorem kilku utworów literackich, w tym niepublikowanych dramatów jak „Wieczny budowniczy” czy „Straceńcy”, oraz miał na swoim koncie kilka wierszy i szkiców, które ukazały się w „Krytyce”. Jego poezje zostały przypomniane w międzywojniu w „Panteonie Polskim”.

W 1914 roku Włodzimierz Konieczny wstąpił do 1. pułku piechoty Legionów Polskich i brał udział w walkach nad Nidą. Został przegrupowany do 5. pułku piechoty, gdzie dowodził plutonem w 6. kompanii II baonu, a później awansował na dowódcę 4. kompanii. Zginął tragicznie podczas zmagań o Polską Górę w okolicach Kostiuchnówki. Niestety, ciała nigdy nie odnaleziono, a jego grob przypuszczalnie znajduje się w mogile zbiorowej.

Pomnik Czynu Legionów w Radomiu

Stacjonując na Wołyniu przed swoją śmiercią, wyrzeźbił statuetkę legionisty, którą w 1916 roku podarował mu marszałek Józef Piłsudski jako prezent imieninowy. Po jego śmierci, Włodzimierz Konieczny został pośmiertnie awansowany do stopnia kapitana oraz odznaczony Krzyżem Niepodległości oraz orderem Virtuti Militari V klasy. W czasie planowania upamiętnienia Legionów Polskich w Radomiu, komitet, który nad tym pracował, zmagał się z decyzją w sprawie wyboru odpowiedniego projektu rzeźby. Józef Piłsudski, przebywając w Radomiu, rekomendował rzeźbę Włodzimierza Koniecznego. Pomnik, stworzony przez Kazimierza Pietkiewicza, został odlany z brązu pochodzącego z przetopionych luf austriackich armat. Rzeźba została odsłonięta 10 sierpnia 1930 roku w obecności Józefa Piłsudskiego, licznych polityków oraz uczestników IX Zjazdu Związku Legionistów, który odbył się w tym czasie w Radomiu.

Przypisy

  1. Marek Gałęzowski, Konieczny Włodzimierz [w:] idem, My idziemy w zórz świtanie... Sylwetki oficerów Legionów Polskich poległych i zmarłych w walce o niepodległość w latach 1914–1916, Warszawa: IPN, 2019 r., s. 134-135.
  2. Stefan Żeromski, Snobizm i postęp. Kraków 1923 r. (Całość w: Cyfrowa Biblioteka Narodowa Polona).

Oceń: Włodzimierz Konieczny

Średnia ocena:4.6 Liczba ocen:17