Tadeusz Kurpiel

Wojsko i służby mundurowe

Tadeusz Kurpiel to postać, której historia jest znacząca w kontekście polskiej walki o niepodległość. Urodził się 29 grudnia 1896 roku w Jarosławiu, a swoje życie zakończył zaledwie 19 lat później, 5 października 1915 roku w Czerniowcach.

Był on sierżantem sanitarnym w Legionach Polskich, co wiązało się z jego zaangażowaniem w służbę na rzecz ojczyzny w trudnych czasach I wojny światowej.

W uznaniu za swoje bohaterskie czyny, Tadeusz Kurpiel został odznaczony Orderem Virtuti Militari, jednym z najwyższych odznaczeń wojskowych, co potwierdza jego wyjątkowe zasługi dla Polski.

Życiorys

Urodziny Tadeusza Kurpiela miały miejsce w rodzinie Antoniego Mariana (1866-1917), który był członkiem komisji historyczno-literackiej Akademii Umiejętności w Krakowie, oraz Heleny z Mateckich. W latach 1910–1914 pobierał naukę w klasach IV–VII c. k. Gimnazjum VIII we Lwowie, zaś kierownikiem tegoż gimnazjum był jego ojciec, doktór filozofii. W tym miejscu zdał maturę, udając się na dalsze kształcenie do Wiednia.

W dniu 16 sierpnia 1914 roku zaciągnął się do Legionu Wschodniego, a po jego rozwiązaniu do batalionu uzupełniającego pod dowództwem kapitana Andrzeja Galicy. Uczestniczył w kampanii karpackiej jako członek oddziału narciarskiego kierowanego przez Mariusza Zaruskiego. Wkrótce potem został przydzielony do 2 pułku piechoty Legionów Polskich jako podoficer sanitarny, aktywnie biorąc udział w walkach na Bukowinie i w Besarabii.

W wyniku swoich działań, 26 kwietnia 1915 roku, wspólnie z plutonowym Antonim Januszajtisem, zdołał zniszczyć rosyjskie działo, a rannego Januszajtisa heroicznie wyniósł spod ostrzału. Ten niezwykły czyn został uhonorowany przyznaniem mu Orderu Virtuti Militari. Niestety, 28 września 1915 roku odniósł rany w bitwie pod Rarańczą. Zmarł w szpitalu w Czerniowcach 5 października tego samego roku.

Jego ostatnie pożegnanie miało miejsce 11 października 1915 roku, kiedy to został pochowany w rodzinnym grobowcu znajdującym się w Przemyślu.

Ordery i odznaczenia

Tadeusz Kurpiel był postacią o bogatej historii i wielu zasługach, które zostały docenione przez państwo. Jego osiągnięcia zostały uhonorowane szeregiem prestiżowych nagród oraz odznaczeń.

  • krzyż srebrny Orderu Virtuti Militari nr 7276 – przyznany pośmiertnie 17 maja 1922 roku,
  • krzyż Niepodległości – przyznany pośmiertnie 12 maja 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
  • srebrny Medal Waleczności 1 klasy,
  • srebrny Medal Waleczności 2 klasy.

Przypisy

  1. M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 7 z 26.01.1923 r., s. 66.
  3. Rarańcze. „Panteon Polski”. 2 (6), s. 3, 15.01.1925 r. Lwów: Zarząd Okręgu Związku Legionistów Polskich we Lwowie.
  4. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum VIII we Lwowie za rok szkolny 1914. Lwów: Fundusz Naukowy, 1914, s. 13, 82.
  5. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum VIII we Lwowie za rok szkolny 1911. Lwów: Fundusz Naukowy, 1911, s. 45, 82.
  6. a b c d Sprawozdanie 1916, s. 5.
  7. IV Lista strat 1916, s. 13.
  8. a b Polak (red.) 1993, s. 110.

Oceń: Tadeusz Kurpiel

★★★★★
Średnia ocena:4.47 Liczba ocen:6