Stanisław Rohm

Wojsko i służby mundurowe

Stanisław Gustaw Aleksander Rohm, urodzony 17 stycznia 1891 roku w Jarosławiu, był znaczącą postacią w historii Wojska Polskiego oraz społeczeństwa niepodległościowego.

Jako pułkownik audytor, nie tylko pełnił ważne funkcje w armii, ale również angażował się w życie społeczne, pozostawiając po sobie trwały ślad.

Za swoje zasługi został odznaczony Orderem Virtuti Militari, co podkreśla jego niezłomny duch oraz waleczność w obronie ojczyzny.

W 1969 roku, w Londynie, Stanisław Rohm odszedł z tego świata, pozostawiając po sobie nie tylko wspomnienia, ale także osiągnięcia, jako doktor praw.

Przebieg służby wojskowej

Stanisław Rohm wykazał się znaczącą służbą wojskową podczas I wojny światowej, kiedy to brał udział w działaniach w 4 pułku piechoty Legionów Polskich. Po zakończeniu wojny, 3 maja 1922 roku, jego profesjonalizm został doceniony, kiedy to został zweryfikowany w stopniu kapitana z datą starszeństwa uzyskaną 1 czerwca 1919 roku oraz 30. lokatą w korpusie oficerów sądowych.

W roku 1923 objął stanowisko podprokuratora Prokuratury przy Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr VIII w Grudziądzu. Jego kariera rozwijała się dynamicznie, a 12 kwietnia 1927 roku uzyskał awans na majora, ze starszeństwem od 1 stycznia 1927 roku oraz 7. lokatą w korpusie oficerów sądowych. Następnie, w 1928 roku, pełnił funkcję prokuratora w tej samej prokuraturze.

Rok 1929 przyniósł mu kolejną ważną zmianę, gdy przeniesiono go do Departamentu Sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie, gdzie objął stanowisko referenta. Dnia 21 czerwca 1933 roku, Prezydent RP powołał go na sędziego orzekającego w wojskowych sądach okręgowych, co było znaczącym wyróżnieniem, a Minister Spraw Wojskowych przeniósł go do Wojskowego Sądu Okręgowego Nr I w Warszawie jako sędzię orzekającego.

W przededniu II wojny światowej, a konkretnie w 1939 roku, Rohm pełnił obowiązki prokuratora Wojskowej Prokuratury Okręgowej Nr VII w Poznaniu. W czasie kampanii wrześniowej, niestety, wpadł w ręce radzieckie, co znacząco wpłynęło na jego dalsze losy.

Po wybuchu konfliktu, w roku 1941, objął stanowisko szefa Sądu Polowego 5 Wileńskiej Dywizji Piechoty. We wrześniu 1942 roku awansował na szefa służby sprawiedliwości Armii Polskiej na Wschodzie, a w lipcu 1943 roku, na tę samą funkcję w 2 Korpusie Polskim, co ukazuje jego rosnącą rangę i zaufanie przełożonych.

Finałem jego bogatej drogi życiowej była nagła śmierć 21 lutego 1969 roku w Londynie, gdzie pochowano go na Cmentarzu North Sheen, pozostawiając po sobie pamięć o licznych osiągnięciach w służbie dla Polski.

Ordery i odznaczenia

W historii polskich odznaczeń wojskowych, Stanisław Rohm zajmuje szczególne miejsce dzięki licznie przyznanym mu orderom i medalom. Oto lista jego odznaczeń:

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 5921 – przyznany 17 maja 1922,
  • Krzyż Niepodległości,
  • Krzyż Walecznych,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • Odznaka Pamiątkowa 4 Pułku Piechoty, znana jako „Swastyka”.

Przypisy

  1. a b Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 15-16, s. 137, Czerwiec 1969.
  2. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 28.06.1933 r., s. 125, 137.
  3. Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 309, 448.
  4. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 06.07.1929 r., s. 203.
  5. Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 694.
  6. Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1085, 1092.
  7. Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 08.06.1922 r., Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 304.
  8. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 7 z 26.01.1923 r., s. 67.

Oceń: Stanisław Rohm

★★★★★
Średnia ocena:4.51 Liczba ocen:15