Edmond Wilhelm Brillant

---

Lata młodości

Edmond Wilhelm Brillant przyszedł na świat w 1916 roku w Jarosławiu, będąc najmłodszym z czwórki synów Wiktora Brillanta, farmaceuty, oraz jego żony Laury Brillant, z domu Sturmlauf. Już jako młody chłopak, w 1929 roku, dołączył do lokalnego klubu szybowniczego, co zapoczątkowało jego pasję do lotnictwa. Wiktora Brillanta można uznać za istotną postać w jego życiu, która zainspirowała go do zgłębiania tajników budowy szybowców, samolotów oraz szeroko pojętej mechaniki lotniczej.

W 1934 roku Edmond ukończył gimnazjum w Jarosławiu i podjął studia ze specjalizacją w mechanice we Lwowie. Dwa lata później, w 1936 roku, wyruszył w daleką podróż, emigrując do Izraela, a ściślej mówiąc, do brytyjskiego mandatu Palestyny, podróżując statkiem SS Polonia z portu Konstanca. Po przybyciu osiedlił się w Hajfie, gdzie rozpoczął nowy rozdział w swoim życiu.

W Haganie

Edmond Wilhelm Brillant rozpoczął swoje kierunek w inżynierii mechanicznej w Technionie, renomowanej instytucji akademickiej, która kształci wielu utalentowanych inżynierów. W roku 1937 dołączył do klubu lotniczego „Kfar Yeladim”, który był częścią Hagany, organizacji obronnej, w dolinie Jezreel. Jako instruktor lotnictwa odgrywał kluczową rolę w kształtowaniu przyszłych pilotów.

Klub lotniczy „Kfar Yeladim” nie był jedynie miejscem nauki, lecz przykrywką dla tworzenia sił powietrznych w Izraelu. Przez działalność tego klubu rozwijano umiejętności pilotażowe, które były fundamentalne dla rozwoju obronności tego regionu.

W 1938 roku Brillant zdecydował się na kolejny krok w swojej karierze i wstąpił jako ochotnik do Departamentu Policji Kolejowej (PPRD). W ramach tej służby eskortował pociągi na trasie z Zemach, położonym nad Jeziorem Tyberiadzkim, do Port Saidu, co wiązało się z wielkimi wyzwaniami i niebezpieczeństwami.

Podczas swojej służby w PPRD, Brillant doznał poważnych obrażeń, gdyż jego pociąg został wysadzony w powietrze na mine w trakcie buntu Arabów w latach 1936–1939. To tragiczne wydarzenie nie złamało jednak jego ducha – po pewnym czasie uciekł ze szpitala i powrócił do służby, co świadczy o jego niesamowitej determinacji i oddaniu służbie.

Służba w Royal Navy

Podczas drugiej wojny światowej Edmond Wilhelm Brillant rozpoczął swoją działalność jako wolontariusz w trzecim pułku piechoty. W 1942 roku, zasilając szeregi morskiej jednostki, dołączył do Royal Navy jako starszy bosman i pełnił służbę aż do marca 1946 roku.

Brillant miał okazję służyć w Teatrze Czerwonego Morza, gdzie były szczególnie istotne operacje morskie. Jego jednostka stacjonowała na pokładzie statku HMS w Massaua, w Erytrei, gdzie pełnił istotne funkcje. Później zespół Brillanta został zastąpiony przez inne oddziały Royal Navy.

W trakcie swojej służby, rozpoczął on szkolenie w zakresie prac ratowniczych, a także zdobywał umiejętności związane z nurkowaniem w płytkich wodach. Uczył się również obsługi oraz naprawy silników diesla, co stanowiło kluczowe umiejętności i przyczyniło się do jego dalszej kariery w izraelskiej marynarce wojennej.

Po zakończeniu służby wojskowej, Brillant powrócił do Hagany, gdzie przyłączył się do Sił Obronnych Izraela (IDF) oraz do jednostek morskich tej organizacji.

Służba w izraelskich siłach morskich

Edmond Wilhelm Brillant miał znaczący wpływ na rozwój izraelskich sił morskich, szczególnie poprzez swoją działalność w organizacji Palyam, która później przekształciła się w elite Shayetet 13. Jego zaangażowanie w przekształcanie tajnych statków imigracyjnych Hagany w w pełni funkcjonalne okręty Marynarki Wojennej Izraela, które miały być wykorzystywane podczas wojny o niepodległość, odgrywał kluczową rolę w historii tego kraju.

Brillant był także pionierem w zakresie tworzenia oddziałów dla kontroli uszkodzeń oraz specjalistycznych jednostek ratowniczych, które były częścią operacji o nazwie YALTAM. Jego wysiłki koncentrowały się na zapewnieniu, że marynarka wojenna była odpowiednio przygotowana do wszelkich zadań i wyzwań, które mogły się pojawić.

W trakcie swojej kariery wojskowej, pełnił funkcję oficera sztabowego w marynarce wojennej, gdzie odpowiedzialny był za planowanie strategiczne. W 1956 roku, biorąc udział w jednej z kluczowych bitew morskich, odegrał ważną rolę w operacji, w której zdobyto egipski niszczyciel Ibrahim El Awal. Aktywność ta podkreślała jego umiejętności dowódcze oraz strategiczne myślenie.

W ZIM Navigation Company

Edmond Wilhelm Brillant, wybitny inżynier morski, został zaproszony do współpracy przez Marynarkę Wojenną, by pełnić kluczową rolę w realizacji trzech projektów związanych z budową statków dla marynarki handlowej. Po przeniesieniu się do Francji, przedstawił innowacyjny projekt wycieczkowca o nazwie „Szalom”, który powstał w renomowanej stoczni Chantiers de l’Atlantique. Była to wówczas największa jednostka pasażerska, stworzona dla izraelskiego przedsiębiorstwa żeglugowego ZIM.

Następnie Brillant przeniósł się do Tulonu, gdzie przejął odpowiedzialność za budowę dwóch statków towarowych, znanych jako Keshet oraz Noga. W roku 1963, po wielu latach służby, postanowił poprosić attaché wojskowego IDF w Paryżu o zgodę na przejście na emeryturę, mimo że otrzymał prośbę o kontynuowanie pracy nad projektem „Leaves Fall” (Projekt Cherbourg).

W roku 1969, pełniąc funkcję inspektora technicznego w ZIM w Europie, Brillant odegrał istotną rolę w zorganizowaniu tankowania pięciu łodzi rakietowych klasy Sa’ar 3, które przeprowadziły ucieczkę z portu w Cherbourgu w trakcie operacji Noah. Jego wkład w rozwój marynarki obejmował też modyfikacje statków towarowych, takich jak M.V. „Lea”, który miał zatrzymać się w Gibraltarze na tankowanie, oraz M.V. Naharijjah, mający zapewnić wsparcie operacyjne w rejonie Zatoki Biskajskiej.

---

Oceń: Edmond Wilhelm Brillant

---