Adam Skałkowski (oficer)

---

Życiorys

Adam Skałkowski urodził się 20 czerwca 1892 roku w Jarosławiu, w rodzinie które tworzili Władysław, urzędnik, oraz Magdalena z Wybranowskich (1861–1952). Po dokonaniu edukacji w gimnazjum we Lwowie, w latach 1911–1912 zobowiązał się do odbycia obowiązkowej służby wojskowej w cesarskiej i królewskiej Armii, występując w charakterze jednorocznego ochotnika. Następnie, w okresie od 1912 do 1914 roku, uczęszczał na trzy semestry do Szkoły Politechnicznej we Lwowie, a w tym czasie był członkiem Związku Strzeleckiego.

W trakcie I wojny światowej walczył w szeregach c. i k. Armii, gdzie jego oddziałem macierzystym był Pułk Artylerii Fortecznej Nr 7. Jego zaangażowanie w działania wojenne zaowocowało mianowaniem go na stopień podporucznika, które uzyskał ze starszeństwem na dzień 1 listopada 1917 roku w korpusie oficerów rezerwy artylerii fortecznej.

12 kwietnia 1927 roku Skałkowski otrzymał stopień majora, z 52. lokatą w korpusie oficerów artylerii. W tym samym roku, w czerwcu, został przeniesiony do 15 Pułku Artylerii Polowej w Bydgoszczy, gdzie objął stanowisko dowódcy II dywizjonu. W lipcu 1929 roku jego kariera wojskowa uległa dalszym zmianom, gdy został przeniesiony do kadry oficerów artylerii, równocześnie zmieniając miejsce służby na Dowództwo 2 Grupy Artylerii w Lublinie.

Na dzień 1 października 1930 roku został przydzielony do Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych, a 1 listopada 1934 roku przeszedł na stanowisko zastępcy szefa gabinetu, pełniąc tę funkcję przez kolejne pięć lat. W tym czasie, 19 marca 1939 roku, uzyskał stopień podpułkownika z 2. lokatą w korpusie oficerów administracji, w grupie administracyjnej.

W dniu 23 grudnia 1976 roku zmarł i został pochowany na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie. Był mężem Marii Schaetzel de Merzhausen (1896–1976) i razem mieli córkę Teresę (ok. 1921–1995) oraz syna Mariana (1924–2015), architekta.

Ordery i odznaczenia

Adam Skałkowski, pełniący rolę oficera, był osobą odznaczaną licznymi wyróżnieniami, które potwierdzają jego znaczące osiągnięcia oraz wkład w różne dziedziny, szczególnie w zakresie administracji wojskowej oraz działań na rzecz niepodległości.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – otrzymany 10 listopada 1933 roku, przyznany „za zasługi na polu administracji wojska”,
• Krzyż Walecznych,
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Medal Niepodległości – przyznany 16 marca 1937 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
• Krzyż Oficerski Orderu Korony Rumunii – 1937,
• Krzyż Oficerski estońskiego Orderu Krzyża Orła – 1937,
• Krzyż Kawalerski francuskiego Orderu Legii Honorowej – nadany w 1932 roku,
• Krzyż Kawalerski szwedzkiego Królewskiego Orderu Miecza I klasy – 1934,
• łotewski Medal Pamiątkowy 1918–1928 – otrzymany w 1933 roku,
• Srebrny Medal Waleczności 1. klasy.

---

Oceń: Adam Skałkowski (oficer)

---