Erwin Rössner

---

Życiorys

W latach 1912–1913 Erwin Rössner uczestniczył w mobilizacji armii Monarchii Austro-Węgierskiej, która miała miejsce w kontekście konfliktu na Bałkanach. Podczas I wojny światowej walczył w szeregach c. i k. armii. Został mianowany rotmistrzem z datą senioratu na 1 sierpnia 1917 roku, a jego przynależność pod względem wojskowym była w korpusie oficerów taborowych. Jego jednostką macierzystą w 1918 roku był Batalion Taborów Nr 11.

W trakcie walk z bolszewikami do marca 1920 roku zajmował pozycję kierownika Referatu Taborowego Frontu Podolskiego, a po tym okresie objął dowództwo Szkoły Podchorążych Taborowych. Dnia 30 lipca 1920 roku, w związku ze swoją służbą, został zatwierdzony na stanowisku majora w Korpusie Wojsk Taborowych, co miało miejsce w dniu 1 kwietnia 1920 roku, a jego kwalifikacje dotyczyły grupy oficerów dawnej armii austro-węgierskiej.

Na mocy decyzji z 3 maja 1922 roku, Rössner uzyskał weryfikację w stopniu podpułkownika, ze starszeństwem przypisanym na 1 czerwca 1919 roku oraz 12. lokatą w korpusie oficerów taborowych. W następnych latach stał na czele Oficerskiej Szkoły Wojsk Taborowych, prowadząc również Szkołę dla Podoficerów Wojsk Taborowych, pozostając przewodniczącym 7 dywizjonu taborów. W wyniku reorganizacji, 1 października 1925 roku został przeniesiony do 10 szwadronu taborów z siedzibą w Przemyślu, gdzie objął pozycję dowódcy wspomnianego szwadronu.

W lipcu 1926 roku jego służba nasunęła konieczność przeniesienia do kadry oficerów taborowych, równocześnie z przydziałem do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X na funkcję szefa Szefostwa Taborów. W listopadzie 1927 roku, jego kariera skupiła się na kierowaniu referatem taborowym w 10 Okręgowym Szefostwie Artylerii i Uzbrojenia w Przemyślu. W kolejnym miesiącu został mianowany rejonowym inspektorem koni w Postawach, a w kwietniu 1928 roku został zwolniony z tej funkcji, równocześnie przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień w Przemyślu na okres sześciu miesięcy, aby odbyć praktykę poborową.

W listopadzie tegoż roku, po zakończeniu praktyki, przydzielono go do Powiatowej Komendy Uzupełnień w Brzeżanach na stanowisku komendanta. W wyniku reorganizacji, w 1938 roku jednostka, której Rössner dowodził, przekształciła się w Komendę Rejonu Uzupełnień Brzeżany, przynosząc mu tytuł komendanta rejonu uzupełnień.

Erwin Rössner zmarł 8 stycznia 1963 roku w Londynie. Trzy dni później został pochowany na Cmentarzu South Ealing, znajdując się w pamięci ludzi, którzy go znali.

Ordery i odznaczenia

Erwin Rössner był osobą, która zdobyła szereg zaszczytnych odznaczeń w ciągu swojego życia. Jego osiągnięcia i wkład w służbę wojskową pozostają zapisane w historii.

• Złoty Krzyż Zasługi – 1938,
• Srebrny Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
• Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
• Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913.

Warto zaznaczyć, że w dniu 5 listopada 1935 roku, Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił jego wniosek o nadanie tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”.

---

Oceń: Erwin Rössner

---