Roman Kostorkiewicz

---

Życiorys

Roman Kostorkiewicz przyszedł na świat w rodzinie Wincentego oraz Józefy Gorzeńskich. Jego edukacyjne kroki prowadziły przez Politechnikę Lwowską, gdzie ukończył studia. W latach 1912–1913 zmobilizowany został do sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, co miało związek z konfliktem na Bałkanach. Po pewnym czasie wziął udział w działaniach I wojny światowej, gdzie jego losy zaprowadziły go na front włoski, gdzie ostatecznie dostał się do niewoli.

W trakcie swojej służby wojskowej, Kostorkiewicz był związany z pułkiem armat polowych nr 29, a później z pułkiem artylerii polowej nr 2. W ciągu swojej kariery w c. i k. armii awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów rezerwy artylerii, rozpoczynając od kadeta 1 stycznia 1913 roku, przez podporucznika 1 marca 1915 roku, aż do porucznika 1 listopada 1916 roku.

Po zakończeniu I wojny światowej, w grudniu 1918 roku wstąpił do Armii Polskiej we Francji, a stamtąd wrócił do ojczyzny. Jako oficer 12 pułku artylerii polowej, w stopniu porucznika, brał udział w walkach na froncie polsko-bolszewickim. W maju 1920 roku, podczas starć o Lewków, jego działania jako dowódcy 5 baterii przyczyniły się do umożliwienia odwrotu polskich oddziałów. Za odwagę okazaną w boju został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

W 1922 roku, awansowany do stopnia majora, został przeniesiony do rezerwy. W latach 1923–1924 był związany z 24 pułkiem artylerii polowej w Jarosławiu, gdzie posługiwał się przydziałem w rezerwie. Następnie przeniesiono go do korpusu oficerów rezerwy geografów, co zaowocowało jego przydzieleniem do Wojskowego Instytutu Geograficznego.

Po zakończeniu służby wojskowej, podjął pracę jako geometry w Jarosławiu, a w 1928 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę. 17 sierpnia 1928 roku wojewoda tarnopolski nadał mu «uprawnienie na mierniczego przysięgłego», lokując jego biuro w Borszczowie. Jako emerytowany starszy geometra w VIII stopniu służbowym, został z dniem 1 stycznia 1931 roku reaktywowany, mianowany referendarzem miernictwa w swoim dotychczasowym stopniu służbowym, a także pełniącym obowiązki kierownika Urzędu Katastralnego w Zaleszczykach.

Roman Kostorkiewicz zmarł 11 listopada 1931 roku w Zaleszczykach. W życiu osobistym był żonaty, jednak nie doczekał się potomstwa.

Ordery i odznaczenia

Roman Kostorkiewicz został odznaczony licznymi medalami i wyróżnieniami, które świadczą o jego zasługach i odwadze w służbie wojskowej.

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 868),
• Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami,
• Signum Laudis Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
• Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
• Krzyż Wojskowy Karola,
• Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913.

---

Oceń: Roman Kostorkiewicz

---