Kazimierz Wünsche

---

Życiorys

Kazimierz Wünsche urodził się jako syn Edwarda i Stanisławy, z domu Talent. Na początku swojej edukacji ukończył szkołę podstawową w Bydgoszczy, a później gimnazjum matematyczno-przyrodnicze w Jarosławiu. W roku 1936 podjął decyzję o wstąpieniu do Szkoły Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich, mieszczącej się w Bydgoszczy.

Wiosną 1939 roku został przydzielony do 111 eskadry myśliwskiej 1 pułku lotniczego, który był częścią III/1 dywizjonu myśliwskiego. W maju tego samego roku eskadra, w której służył, weszła w skład nowo formującej się Brygady Pościgowej. W trakcie kampanii wrześniowej uczestniczył w wykonaniu łącznie 16 lotów na samolotach PZL P.11. Jego osiągnięcia obejmowały choćby zgłoszenie zestrzelenia Heinkla He 111 oraz uszkodzenie Dorniera Do 17, niestety, jednak nie zostały one oficjalnie uznane.

Udało mu się uniknąć niemieckiej niewoli i 18 września 1939 roku przedostał się do Rumunii. Tam został internowany i umieszczony w obozie, jednak zdołał z niego uciec. Już 11 listopada 1939 r. dotarł do Francji na pokładzie statku „St. Nicolas”. Po przeszkoleniu na francuskich myśliwcach, zyskał nowe doświadczenia w polskiej bazie w Lyonie.

Wkrótce został skierowany do klucza frontowego „Pa” pod dowództwem porucznika Ludwika Paszkiewicza, biorąc udział w operacjach w okolicach francuskiego II/8 dywizjonu myśliwskiego, gdzie posiadał samoloty Bloch MB.152. W tym okresie brał udział w osłonie aliantów podczas ewakuacji w Dunkierce.

Po klęsce Francji, w jednym z ostatnich transportów, odpłynął z portu w La Rochelle na pokładzie „Robura III”, dotarł do Plymouth w Wielkiej Brytanii, a następnie został przydzielony do bazy w Blackpool. Tam przeszedł przeszkolenie na angielskich samolotach myśliwskich, a jego numery służbowe to 793443, a następnie P-2096. 2 sierpnia 1940 roku, został przydzielony do 303 dywizjonu myśliwskiego imienia Tadeusza Kościuszki, gdzie dotarł 12 sierpnia.

Po zakończeniu szkolenia 16 sierpnia roku dalsza jego kariera bojowa zainaugurowała się w dywizjonie 303. W dniu 31 sierpnia 1940 roku zestrzelił Messerschmitta Bf 109 w rejonie Biggin Hill, a 5 i 6 września osiągnął dwa kolejne zestrzelenia tego samego typu. Jednak 9 września 1940 roku w pobliżu miejscowości Hove został zestrzelony, co zmusiło go do skoku ze spadochronem. Z poważnymi obrażeniami trafił do szpitala, ale po wyleczeniu wrócił do działań operacyjnych.

Czytając jego dalsze losy, można dowiedzieć się, że 23 października wznowił loty bojowe w dywizjonie 303, a 23 czerwca 1941 roku zestrzelił kolejnego Bf 109. Po zakończeniu tury lotów bojowych, 4 września 1942 roku, przeszedł na odpoczynek, pełniąc rolę instruktora w 58 Operational Training Unit w Grangemouth. W styczniu 1943 roku został awansowany na podporucznika oraz uzyskał nowy numer służbowy P-2096. Następnie w marcu 1943 roku podjął kurs oficerski w bazie RAF Cosford.

Po ukończeniu kursu, 11 października 1943 roku, został przydzielony do Bazy Lotnictwa Polskiego w Blackpool. W dniu 18 kwietnia 1944 jego kariera nadal się rozwijała, gdyż został przypisany do 315 „Dęblińskiego” dywizjonu, latającego na Mustangach, gdzie w grudniu tego roku objął stanowisko dowódcy eskadry B.

Po wojnie, w grudniu 1945 roku, był przydzielony do dywizjonu 309 „Ziemi Czerwieńskiej”, pełniąc tam funkcję oficera nawigacyjnego aż do rozwiązania jednostki na początku stycznia 1947 roku. Wünsche zakończył swoją służbę w polskim lotnictwie w stopniu porucznika oraz Flight Lieutenant, wykonując w sumie 265 lotów bojowych.

Po demobilizacji ożenił się z Ireną Czapińską. W 1947 roku powrócił do Polski i ochotniczo wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie służył w Ludowym Lotnictwie Polskim jako dowódca eskadry w 3 pułku lotnictwa myśliwskiego, a następnie jako instruktor w Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie. W 1951 roku uzyskał awans do stopnia kapitana, jednak we wrześniu 1952 roku, z uwagi na swoje „przeszłość polityczną oraz wrogie oblicze wobec Polski Ludowej”, został przeniesiony do rezerwy.

Po 1952 roku podjął pracę w Państwowej Komisji Samochodowej w Warszawie. W dniu 27 września 1955 roku zgłosił prośbę o przyjęcie do pracy jako pilot lotnictwa sanitarnego, co zostało pozytywnie ocenione. Od 1 stycznia 1956 roku został zaangażowany przez Wojewódzką Stację Pogotowia Ratunkowego w Białymstoku, a od 22 lutego 1957 roku latał jako pilot w Centralnym Zespole Lotnictwa Sanitarnego w Warszawie. Operował on na jedno- i dwusilnikowych samolotach, jak również na śmigłowcach.

Jako jeden z pionierów latania sanitarnie w Bieszczadach, zyskał na znaczeniu jako doświadczony pilot. Niestety, po zawale serca, 30 września 1970 roku, zawiesił swoją karierę i przeszedł na rentę inwalidzką. W ciągu swojej kariery pilota na różnych typach samolotów i śmigłowców wykonał imponującą liczbę 5997 godzin lotu. Kazimierz Wünsche zmarł 10 lipca 1980 roku w Warszawie, a jego miejsce spoczynku to cmentarz Powązki Wojskowe, gdzie został pochowany w kwaterze B39-9-6.

Zestrzelenia

Na liście Bajana Kazimierz Wünsche zajmuje 47. pozycję, a jego oficialne zestrzelenia wynoszą 4 ½ niemieckich samolotów. Choć na stronach internetowych można znaleźć informacje o dwóch dodatkowych zestrzeleniach, które miały miejsce: jedno w trakcie kampanii wrześniowej, a drugie podczas kampanii francuskiej w 1940 roku, te zestrzelenia nie zostały jak dotąd oficjalnie potwierdzone.

• Bf 109 – 31 sierpnia 1940 (pilotował Hurricane I, RF-C nr V7244, zestrzelony Bf 109E-4 nr 1399 z 1/LG2),
• Bf 109 – 5 września 1940 (pilotował Hurricane I, RF-S nr V7289, zestrzelony Bf 109E-4 nr 5353 z 5/JG54),
• Bf 109 – 6 września 1940 (pilotował Hurricane I, RF-S nr V7289, zestrzelony Bf 109E nr 1380 z III/JG27),
• Bf 109 – 23 czerwca 1941 (pilotował Spitfire II, RF-B nr P8325),
• ½ Ju 88 – 3 lipca 1942 (pilotował Spitfire VB, nr AB151),
• ½ V-1 – 3 sierpnia 1944.

Awanse

W odniesieniu do kariery Kazimierza Wünsche, jego awanse wojskowe przedstawiają się następująco:

• podporucznik – 31 grudnia 1942,
• porucznik – 1 lipca 1943,
• kapitan – 8 czerwca 1951.

Ordery i odznaczenia

Kazimierz Wünsche został odznaczony wieloma prestiżowymi wyróżnieniami, które świadczą o jego odwadze i wkładzie w działania wojenne oraz lotnicze. Poniżej przedstawiamy szczegółową listę jego nagród oraz odznaczeń:

• Polowy Znak Pilota (nr 426),
• Odznaka za Rany i Kontuzje,
• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (nr 8829) – przyznany 23 grudnia 1940 r.,
• Krzyż Walecznych – odznaczony czterokrotnie w latach 1940–1944 r. (10 września 1941, 20 sierpnia 1942, 20 grudnia 1943, 30 grudnia 1944),
• Medal Lotniczy – przyznany czterokrotnie,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – za działalność w Lotnictwie Sanitarnym,
• Złoty Krzyż Zasługi – za działalność w Lotnictwie Sanitarnym,
• francuski Croix de Guerre 1939–1945,
• angielski Distinguished Flying Medal,
• angielski Distinguished Flying Cross (26 maja 1945).

Wyróżnienia te są potwierdzeniem nie tylko umiejętności pilotażowych, ale również jego wyjątkowego poświęcenia i bohaterstwa w trudnych czasach. Kazimierz Wünsche pozostaje wzorem do naśladowania dla przyszłych pokoleń pilotów i miłośników lotnictwa.

---

Oceń: Kazimierz Wünsche

---